ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ -ΜΑRTHA GRAHAM-ΜΕΓΑΡΟ

-Ήταν μία παράσταση με άρωμα λεβάντας.
Στον σχεδόν άδειο σκηνικό χώρο, το πρώτο μέρος κύλισε με μελαγχολική άργητα .Σαν τα ποιήματα του Ρίτσου που έχουν κι αυτά ως θέμα γυναίκες του αρχαίου δράματος:
-Νοσταλγία τυλιγμένη σε λέξεις.
-Αφηγηματική δεξιότητα χορευτών σε φόρμες ανάμεικτες παλαιωμένων πολιτισμών....
Το δεύτερο μέρος με την θαυμάσια εμφάνιση του χορού- τοιγραφία Μινωικών χρόνων ήταν πιο έντονο αλλά τόσο μακρινό απο το τώρα .
Η εικονογραφία εκεί είναι δισδυαστατη δεν έχει χρόνο αρα κίνηση .Η χορογραφία εδω ήθελε να συγκεράσει εικόνες ανθρώπινων σωμάτων όλων των λαών της Μεσογείου με κίνηση αργη που την δεκαετία του 50-60 ήταν για το παγκόσμιο θέατρο μια καινοτομία .
-Τότε το '''ταμπλό βιβαν''και ''το σλόου μόσιον'' σήμαιναν μεγέθυνση της ανθρώπινης παρουσίας στη σκηνή μιας και χρόνος και κίνηση -ταχύτητα ,εθεωρούντο ουσιαστικές απειλές της βιωματικής τέχνης που είναι το θέατρο και η περφόρμανς
-Σήμερα η ταχύτητα είναι βίωμα και σύνθεση ικανοτήτων στο χρόνο και στο χώρο.
Η αισθητική του μπαλέτου έφερνε στη μνήμη σκηνές από ταινίες του Π.Π.Παζολίνι και των παραστάσεων του Κουν,παιδιά των λουλουδιών και κιτς εμπνεύσεις.
Έτσι εγγράφονται στις συνειδήσεις των ανθρώπων οι τέχνες της Παράστασης-θέατρο χορός :Συνυπάρχουν άρρηκτα με τα γεγονότα που διαδραματίζονται την ίδια χρονική περίοδο και καθορίζονται από αυτα.Εκτός του χρόνου τους δεν υφίστανται ως έργα τέχνης παρά μόνο ως γεγονότα.
Και ως γεγονός η παράσταση της Κλυταιμνήστρας ήταν ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ .Ήταν μια αναπαράσταση έργου τέχνης που ''συνετήχθη'' στην εξαίσια εκρηξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας του προηγούμενου αιώνα.
-/σχέδιο με μελάνια.κλικ μέσα στην εικόνα/-