Χάιδεψε τις μετοχές κι άνοιξε το χρηματοκιβώτιο. Δεν χώραγε άλλο.-Κι άλλα έξοδα , τον επέπληξε εκείνος.
-Έχει δίκιο ,σκέφτηκε.
-Εξάλλου χαρτιά είναι, τη μια μέρα αξίζουν ,την άλλη όχι, υποστήριξε ο τρίτος εαυτός .
-Ενώ τα χρήματα δεν είναι χαρτιά, ειρωνεύτηκε και τους δυο ο δεύτερος.
Κοίταξε τα είδωλα του στην επιφάνεια μιας ράβδου χρυσού που είχε πάντοτε μπροστά του για μαξιλάρι.Ποτέ δεν του άρεσε ο εαυτός του - είναι όμως έξυπνος μουρμούρισε.
Δεν του άρεσε η φάτσα του.Ήταν ένα συνονθύλευμα ξενυχτισμένου τζογαδόρου , κακοχυμένου γιάπη και τσιτωμένης νοσοκόμας . Ο χρυσός όμως του πήγαινε πολύ.
Θυμήθηκε το μύθο με έναν βασιλιά που το όνομά του έφερνε σε θαλασσινό μεζέ και πήρε τη μεγάλη απόφαση: Θα ξεφορτωνόταν όλα του τα χαρτιά.
-Χρυσό και πάλι χρυσό μουρμούρισαν λιγούρικα και οι τρεις .
Έτσι άρχισε άλλη μια παγκόσμια οικονομική κρίση.
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε και ανέβηκε εδώ την 18/9/2008 με την καρικατούρα Μπούς -Μέρκελ - Πούτιν .
Ό Μπούς μόνο από τους τρεις δεν παίζει πλέον ενώ η οικονομική σταθερότητα της χώρας του κινδυνεύει απειλούμενη από τις αγορές και τους νταβατζήδες τους [οίκοι ] που ο Μπούς θέριεψε με την κοντόθωρη και ύποπτη εμμονή του με την τρομοκρατία και την άλόγιστη υποστήριξη στα κερδοσκοπικά παιχνίδια των οίκων .
Ο Χρυσός αγοράστηκε όλος με χαρτούρα χρηματιστηριακής φούσκας και η τιμή του ανεβαίνει τα ύψη .Το χάρτινο χρέος των χωρών που έχουν μεταπολεμικά κοινό παρανομαστή τον ολοκληρωτισμό και την τρομοκρατία [δες το αμέσως προηγούμενο κείμενό μου εδώ] ΘΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΘΕΊ ΜΕ ΠΏΛΗΣΗ ΓΗΣ από τις χαρτοχρεωμένες αυτές χώρες και τις κυβερνήσεις τους που όλως τυχαίως μέλη τους είναι μέλη τω αγορών και των οίκων αξιολόγησης
